ผู้ประกอบอาชีพเสริม หรือธุรกิจ SMEs ไทย มักจะไม่สนใจที่จะค้าขายนอกประเทศ ยิ่งเป็นเรื่องการลงทุนในต่างประเทศแล้ว ยิ่งแทบไม่มีโอกาส หรือไม่คิดเลย เพราะมักจะอ้างว่ามีทุนทรัพย์น้อย ซึ่งตรงกันข้ามกับนิสัยของผู้ประกอบอาชีพเสริมนักธุรกิจจีน คือไม่ว่าจะเป็นธุรกิจขนาดเล็กหรือขนาดใหญ่ จีนจะมองว่าที่จะทำธุรกิจที่ใดที่หนึ่ง มีโอกาสที่จะทำกำไรได้หรือไม่ ขอเป็นเพียงเห็นโอกาสเล็กน้อย และประเมินธุรกิจหรือความสามารถตนเองว่ามีศักยภาพเพียงพอที่จะทำได้ อาจจะศึกษาและวางแผนคร่าว ๆ ผู้ประกอบอาชีพเสริม ธุรกิจ SMEs ของจีนก็จะลงมือทำเลย
ข้อนี้น่าจะเป็นความแตกต่างระหว่าการทำธุรกิจของผู้ประกอบอาชีพเสริมไทยกับจีน ตัวอย่างที่พอจะเห็นก็คือ ผู้ประกอบอาชีพเสริมจากจีนหิ้วสินค้าจีนเข้ามาขายในไทย วางขายแบบข้างถนน หรือวางขายในลานจอดรถของห้าง สินค้าที่ขายส่วนใหญ่ก็จะเป็นแจกัน ตุ๊กตาเซรามิกจีน ดอกไม้ประดิษฐ์ บางร้านก็จำหน่ายพวกเครื่องใช้ไฟฟ้าราคาถูก ๆ ต้นทุนต่ำ เสื้อผ้าเครื่องประดับ สินค้าจำพวกนี้ยังเป็นที่ต้องการของผู้บริโภคไทยที่มีรายได้น้อย
การเปิดร้านอาหาไทยในจีน ก็พอจะเป็นไปได้ สำหรับนักลงทุนอาชีพเสริมของไทยอยู่เหมือนกัน การลงทุนที่ไหน ๆ ก็ไม่ง่าย แต่ต้องถามว่า ถ้าไปเปิดร้านอาหารหรือออกไปลงทุนพอจะมีผลตอบแทนคืนมาหรือไม่ พฤติกรรมการบริโภคของจีนเปลี่ยนแปลงไปมาก ชาวจีนมีฐานะดีขึ้นกว่าก่อนมาก มีเงินสำหรับจับจ่ายใช้สอยมากขึ้น มีรสนิยม หรือสามารถเลือกซื้อสินค้าได้หลากหลายจากรายรับที่มากขึ้น
โอกาสในการเปิดร้านอาหารไทยของผู้ประกอบอาชีพเสริมไทยมีมากอยู่ก็จริง แต่ทว่าการแข่งขันการทำร้านอาหารสูงมาก ค่าใช้จ่ายในการดำเนินการค่อนข้างสูง แต่หากนักธุรกิจไทยมีศักยภาพเพียงพอก็น่าลองดูอยู่เหมือนกัน
ที่มาบทความ www.108keajononline.blogspot.com
แนะนำอาชีพและธุรกิจ 